"Kinderen kunnen alleen streven naar datgene waarvan ze weten dat het bestaat"

Ger Graus groeide op in Zuid-Limburg in een tijd net voor het verval van de mijnen. Hij was geen oplettende student, maar leerde makkelijk. Het perspectief was beperkt: was je briljant op school dan kreeg je een goede baan op kantoor, anders ging je werken in de mijnen. Het was een leraar Duits die hem raakte, hem interesseerde voor Duitse literatuur en zijn ouders aanspoorde om hem te laten studeren. Een uitzonderlijke situatie in de periode waarin hij opgroeide. “Hij redde mijn leven.”