Artikelen
Vorige nummers
2025OnzeJeugd.NU 2025 11
OnzeJeugd.NU 2025 10
OnzeJeugd.NU 2025 8/9
OnzeJeugd.NU 2025 6/7
OnzeJeugd.NU 2025 5
OnzeJeugd.NU 2025 4
OnzeJeugd.NU 2025 3
OnzeJeugd.NU 2025 2
OnzeJeugd.NU 2025 1
OnzeJeugd.NU 2024 11
OnzeJeugd.NU 2024 10
OnzeJeugd.NU 2024 8-9
OnzeJeugd.NU 2024 8-9
OnzeJeugd.NU 2024 6-7
OnzeJeugd.NU 2024 5
OnzeJeugd.NU 2024 4
OnzeJeugd.NU 2024 3
OnzeJeugd.NU 2024 2
OnzeJeugd.NU 2024 1
OnzeJeugd.NU 2023-11
OnzeJeugd.NU 2023 10
OnzeJeugd.NU 2023 8-9
OnzeJeugd.NU 2023 6-7
OnzeJeugd.NU 2023 5
OnzeJeugd.NU 2023 4
OnzeJeugd.NU 2023 3
OnzeJeugd.NU 2023 2
OnzeJeugd.NU 2023 1
OnzeJeugd.NU 2022 11
OnzeJeugd.NU 2022 10
OnzeJeugd.NU 2022 8-9
OnzeJeugd.NU 2022 6-7
OnzeJeugd.NU 2022 5
OnzeJeugd.NU 2022 4
OnzeJeugd.NU 2022 3
OnzeJeugd.NU 2022 2
OnzeJeugd.NU 2022 1
Samenwerken kan goed zijn voor jeugd en gezin. Maar ‘samenwerken om het samenwerken’? Dat kan op een steeds kritischere blik rekenen. OnzeJeugd.NU vraagt Igor Ivakić, socioloog en directeur-bestuurder van het Nederlands Centrum Jeugdgezondheid, naar zijn ideeën over ketensamenwerking. Hij is krit...
Wanneer een school zorgen heeft over de ontwikkeling of het leren van een kind, stelt ze soms voor om een onderzoek te laten doen, zoals bijvoorbeeld een IQ-test of onderzoek door een onderwijsbegeleidingsdienst. Wat mag een school zelf beslissen en waar heeft de ouder het laatste woord?
In de professionele wereld werken we graag goed en veel samen. Om dat samenwerken te organiseren denken we in ketens. We willen niets dubbel doen en zijn als professionals allemaal gehecht aan onze eigen positie in die ketens. Dat vraagt nogal wat afstemming en dat leidt weer tot onbegrip en misc...
Governance is cruciaal om te voorkomen dat jeugdigen met complexe en meervoudige hulpvragen tussen wal en schip vallen. Dat klinkt misschien vreemd, omdat governance vaak wordt geassocieerd met bestuur, regels of toezicht. Maar in dit artikel gebruik ik governance in een bredere betekenis.
Stel, je bent een jongere op het mbo en je hebt sombere en suïcidale gedachten. In Nederland organiseren we dat in een keten. Logisch toch. Maar is het dat ook?
Ieder mens heeft behoefte aan verbondenheid. De sense of belonging – het gevoel en het weten dat je ergens bij hoort – is een fundamentele menselijke basisbehoefte. Voor iedereen. Een kind dat zich gezien, gehoord en gewaardeerd weet, ontwikkelt niet alleen zelfvertrouwen, maar ook de moed om te ...
Uit Apeldoorn kwam een bijzondere vraag aan het Nederlands Centrum Jeugdgezondheid (NCJ): neem ons mee in een nieuw perspectief op jeugdzorg. Geen gebruikelijke vraag voor de preventie-experts.
In de provincie Friesland functioneert het Ouder-en Jeugdsteunpunt Friesland (OJSPF) als een onafhankelijke organisatie die ouders, leerlingen en jeugd ondersteunt bij vragen rondom onderwijs en jeugdhulp.
Het zou vanzelfsprekend moeten zijn dat je kind mag meedoen. Op school, in de buurt, op de sportvereniging. Maar inclusie is nog te veel wensdenken, ziet JaapJan Boer, veranderkundige in onderwijs en jeugd en vader van de achtjarige Victor met het syndroom van Down. Meer ouderverbondenheid kan in...
“Is het raar dat ik wil dat mijn kind gewoon mee kan doen? Hij hoeft echt geen hoge cijfers te halen. Gewoon meedoen, in een groep, bij zijn vrienden en klasgenoten.” Het is een menselijke behoefte: verbondenheid aan anderen. Hier verwoordt door een heel gewone ouder die zijn kind in ‘de fuik van...
Ouderschap brengt rechten én verantwoordelijkheden met zich mee. De rechten van ouders voor de opvoeding van het kind zijn dan ook beschermd in internationale verdragen, maar hoe ver reikt deze bescherming?
“Zeurende, boze ouders? Dat zijn betrokken ouders”, aldus Tonnis Bolks, auteur van het boek Professioneel communiceren met ouders en kinderen: “Als ouders hun ongenoegen uiten, gaat hen iets aan het hart.” Ik ga met Tonnis in gesprek over oudercontact. Wat is daarin belangrijk? En zien we de betr...
Soms zie je iets waarover je wel moet schrijven, omdat het een mogelijk onontdekt pareltje is. Zoals de Quiznight op de Lassus Campus in Zwolle, een pareltje dat onbewust tot een verhoogde ouderbetrokkenheid leidt.
Vijfenveertig jaar in het vak leverde onderwijsman Kees van Willigen wijze lessen op. Precies een week na het ingaan van zijn pensioen vraagt OnzeJeugd.NU hem om zijn lessen over ‘het erbij houden van kinderen in het onderwijs’ te delen. Een onverwachte les? “Denk klein, niet groot.”
...“Elke stap is anders, maar het blijft gaan om bewegen …”, meent Bart van Kessel, projectleider van Gedragswerk. Met dit voorbeeld geeft hij aan welke stappen je kunt nemen.
Op de vraag wat er precies nodig was om deze leerling, uit dit gezin, in ontwikkeling te krijgen kreeg de groep betrokken professionals een moment van stilte om daarover na te denken. Na die stilte vergeleken ze hun antwoorden. Ze hadden allemaal bedacht dat ze in ieder geval zelf nodig waren.
Als jeugdarts voer ik regelmatig gesprekken over bovengemiddeld ziekteverzuim op vo- en mbo-scholen. Samen met de leerling, ouder(s) en school probeer ik te duiden wat er speelt en wie wat kan doen om de situatie te veranderen. Of een leerling wel of niet ‘echt’ ziek is, is niet van belang.
...Er wordt vaak over kinderen gesproken, maar hoe zit het eigenlijk met wat kinderen zelf vinden? Zouden kinderen alleen gezien moeten worden en niet gehoord?
“Het probleem thuiszitters is groter dan de cijfers laten zien”, meent Reinoud de Vries. Vanuit zijn rol als bestuurder bij Onderwijsgroep OZHW maakt hij zich hard om het aantal thuiszitters naar nul te brengen. “De term ‘onderwijsmisser’ vind ik treffender.”
“Voor iedereen die zich bezighoudt met de ontwikkeling van jeugdigen, is het belangrijk er rekening mee te houden hoe we veerkracht en levensgeluk kunnen versterken. We hebben meer invloed dan we denken”, volgens prof. dr. Hanna Swaab, klinisch psycholoog en klinisch neuropsycholoog.
Daar zat hij dan, tussen allemaal volwassenen. Professionals. Ouders. Familie. Een gespreksleider. Verscholen onder zijn hoodie bestudeerde hij de grond tussen zijn schoenen.
De vijfde speciale uitgave van OnzeJeugd.NU: De Omwenteling staat in het teken van kinderrechten. De 54 artikelen van de kinderrechten bieden namelijk een goed houvast voor de morele ondergrens die we als samenleving nodig hebben. Het is tijd voor een scherpe verkenning van die ondergrenzen.
Een deel van haar kinderjaren groeide ze op in jeugdzorg. Toch rende Marlene van Steensel als volwassene niet hard weg van die wereld. Integendeel. Als oprichter van stichting Be4you2, docent en schrijver komt ze op voor de rechten van het kind. En vecht ze tegen stigma’s, misstanden en vóór nieu...
Er is een stille revolutie gaande: wereldwijd eisen steeds meer kinderen en jongeren hun plek op. “Een serieuze emancipatiebeweging”, ziet Marc Dullaert, voorzitter van het Kinderrechtencollectief. Tijd dat Nederland aanhaakt, vindt ook vicevoorzitter Lars Westra.
